Z Tosią i pół drogi z Ojcem. Młodzież przez pół drogi spała, a drugie pół odbywało się z licznymi postojami na placach zabaw i na żarło. Jechaliśmy bez Marysi, więc nas podróżny jadłospis nie uzyskałby aprobaty żadnego dziecięcego dietetyka, ale co zrobić... c'est la vie...
Ze staroci: VW Passat B3. Kiedyś częsty widok na naszych drogach, dziś rzadkość. Większość okazów pewnie, tak jak ten, uległa biodegradacji na zapomnianych parkingach, czy cichych osiedlowych uliczkach.
Z Marysią, Tosią i Teściową do Szczawina, na Święto Plonów i Ziemniaka w Szczawinie. Święto słabe z lekka - z ziemniaka nie było nic do zjedzenia, oprócz frytek. Inne atrakcje też przeciętne.
Zdjęcie okropne, ale wrzuciłem, bo to taka ładna kolekcja różnych rozmiarów kół: 20" w przyczepce, 26" w Canyonie, 27,5 w On-One i 29" w Poisonie.
Pojechałem z Tosią na plac zabaw w Parku na Zdrowiu. Potem dołączyła do nas Jaśnieżona, która wracała rowerem od "golibrody". Jak widać strój miała wybitnie rowerowy :)
1. Bejbora, Jaśnieżonę, rowery, nocnik, żarcie bejborowe, siebie w auto wpakować. 2. Na działkę w Rydzynkach zawieźć. 3. Bejbora uśpić 4. Pod opieką Babci Misi zostawić. 5. Jechać, acz niezbyt daleko, na zegarek baczenie mając. 6. Wrócić nim się Bejbor stęskni.
Drugi dzień dolnośląskich wakacji z Bejborem był dniem pieszym - odwiedziliśmy Szklarską Porębę i Wodospad Kamieńczyka.
Spacer czarnym szlakiem do wodospadu był trochę ciężki, bo ciągle myślałem, że jakiś czas temu popierniczało się tamtędy w dół na rowerze, ale cóż... czasy się zmieniają.
W środę z rana wsiedliśmy do "Aelodeta" i pojechaliśmy do Jakuszyc. Tam wyładowaliśmy rowery, zapakowaliśmy Bejbora do przyczepki i ruszyliśmy w drogę. Szło to przeciętnie dosyć, bo z "rydwanu" ciągle słyszałem narzekanie, że"trzęsie" i "tata nie skacz". W efekcie, choć nogi radę dawały, to tempo coraz bardziej spadało. Potem Bejbor usnął i nastała cisza (ale przyspieszyć nie szło, bo by Młodej głowa odpadła).
Tocząc się powoli, hamując okrutnie na zjazdach, dokulaliśmy się w końcu do Chatki Górzystów. Tutaj było żarcie. Znów można kupić naleśniki z jagodami, ale porcje zmalały o połowę. Kiedyś był cały naleśnik, dziś za te same pieniądze dostaje się pół... cóż...
Napełniwszy (powiedzmy) brzuchy, przez Halę Izerską pojechaliśmy z powrotem do auta, zaliczając po drodze przydługi postój nad Izerą i pomagając napotkanym rowerzystom z zerwanym łańcuchem.
Ogólnie wyszło nieźle, ale stanowczo był apetyt na więcej.
Po długiej przerwie wracam na bikestats'a.
W życiu ostanio działo się wiele dużych rzeczy i nie za bardzo była okazja by myśleć o blogu. W związku z tym w 2014r. skasowałem swoje konto, bo i tak na nie nawet nie zaglądałem. Zauważyłem jednak, że brakuje mi tej odrobiny rowerowego ekshibicjonizmu i że bez tego kołaczącego się po głowie zdanka: "Będzie fajny wpis", trudno skłonić się nieraz do wymyślenia ciekawej trasy, do zrobienia podczas wycieczki zdjęcia, czy w ogóle do wyjścia na rower.
Teraz pomału odtwarzam zawartość bloga z zapisanego kiedyś pliku csv (trochę się wpisów przez 8 lat uzbierało) i mam nadzieję, że będę miał tez okazję dodawać nowe wycieczki bo chciałbym bardzo wrócić do rowerowania :)
bendus
