W ciągu tygodnia umówiłem się z Izą i Marcinem, że w weekend, jeśli tylko nie będzie lało, jedziemy na wycieczkę. Nie wziąłem tylko pod uwagę tego, że w piątek rano czeka mnie rwanie zęba i połączona z tym głodówka. Skoro jednak Iza specjalnie z Wawy wiozła rower, nie było mowy o odwołaniu przejażdżki i o 10 (czując mocne ssanie w dołku) stawiłem się w towarzystwie Marysi na miejscu zbiórki w Manufakturze. Stamtąd poprowadziłem grupę na skraj Łodzi, zahaczając po drodze o kilka parków, cmentarz żydowski i podobne atrakcje. Zobaczyliśmy kopalnie piasku w rejonie Olkuskiej, lokomotywownię na Olechowie i w końcu na skutek mojej drobnej pomyłki wylądowaliśmy w Rzgowie. Skoro już tam wylądowaliśmy, to weszliśmy na cmentarz wojenny, na którym spoczywają żołnierze polegli w 1914 roku podczas Bitwy pod Łodzią. Potem przez lotnisko i "poligon" wróciliśmy na Teofilów. Miała być lajtowa przebieżka, a niechcący nastukaliśmy kilometrów całkiem sporo.
Z Marysią, Izą i Marcinem wybraliśmy się w rejon Ldzania. Do Pabianic dojechaliśmy pociągiem, a potem pomknęliśmy przez znane i lubiane lasy w tamtych okolicach. Początkowo było sympatycznie, bo jazda żwawym tempem przez ładną okolicę pozwalała zapomnieć o dość niskiej temperaturze. Niestety potem trochę się skiepściło, bo zapowiadany w prognozie deszcze jednak spadł. Zmoknięte ciuchy szybko przestały chronić przed zimnem i wkrótce zmuszeni zostaliśmy do podjęcia decyzji o skróceniu wycieczki. Powrót też pociągiem ze stacji Kolumna (a jak tam miło grzali w środku...) i na koniec okropna Pizza i partyjka w Dixit.
Żarcie pod sklepem w Ldzniu. Full wypas.. była nawet herbatka z termosu :)
W pociągu największą popularnością cieszyły się miejsca na grzejnikach oraz na podłodze w ich pobliżu.
Debiut mieszczucha (przynajmniej pod moim tyłkiem, bo Marysia byłą nim już raz w szkole). Miło, acz wymaga jeszcze kilku drobnych regulacji. A tak poza tym, to zimno...
Z Marysią i Siwym zaliczyliśmy rundkę po Lesie Łagiewnickim. Na początku było trudno, bo nikomu się nie chciało, a przed wyjściem każdy szukał byle pretekstu, żeby wymigać się od jazdy. Potem już jakoś poszło i jazda była miła (choć krótka i dosyć mocno przerywana). W Modrzewiaku zamieniłem się na chwilę Siwym na widelce. Wynik: 2:0, znaczy się ja chcę Marzo i Siwy chce Marzo :) Potem powrót do domu urozmaicony kilkom skokami na jakiejś hopce na "uskoku".
Wybraliśmy się do Lasu Łagiewnickiego. "Technikę ćwiczyć":)
A ostatnio postanowiliśmy z Marysią spróbować Warhammera 40k. Dla mnie jest to powrót do figurek po wielu latach przerwy (pożegnałem się z czterdziestką w czasach 3-ej edycji). Dla Marysi to kompletny debiut.
Kupiliśmy zestaw startowy AOBR i malujemy. Na pierwszy ogień Orkowie z armii Marysi. Tego po prawej malowałem ja, tego po lewej Marysia. To jej pierwsza figurka w życiu. Wow!
Ja, zagorzały przeciwnik uczestnictwa w imprezach masowych, dałem się skusić na jubileuszowe Tour de Kalonka. Przyznam, że poleciałem na koszulkę :) Cóż... frekwencja byłą spora i koszulek zabrakło. W efekcie za wpisowe w kwocie 20pln dostałem... znaczek... hmm.. drogo... Wycieczka z grupą bodajże czerwoną to tez była kpina. Grupa zbyt liczna, więc rozciągnęła się na dobrze przeszło kilometr i w sumie przewodnik zajęty był głównie lataniem z jednego końca na drugi i pilnowania wszystkich. Do tego przy każdym zwężeniu, piachu itp. robiły się korki, bo "nie dało się przejechać i trzeba prowadzić" Odłączyliśmy się zanim grupa dotarła do Skoszewów. Znaleźliśmy grupę Sekciarzy i z nimi walnęliśmy własny "Tur". Pod koniec zahaczyliśmy o Kalonkę, żeby chociaż z tych dwóch dych mieć tą obiecaną zalewajkę, a potem pojechaliśmy do Modrzewiaka na ciąg dalszy zabawy z piwem i karaoke :)
Do Modrzewiaka na piwo/colę i chipsy. Na miejscu dołączyli do nas Iza i Marcin,a potem razem udaliśmy się do Zgierza, by zapoznać się z pewnym artykułem w prasie młodzieżowej:)
Rowery górskie po bardzo deszczowym urlopie wymagają serwisu, więc dzisiaj w ruch poszły te szosowe. W składzie: ja, Marysia, Ojciec i "teściowa" pojechaliśmy na obiad do Kolumny. Żarcie było dobre, a do tego dużo, czyli kombinacja idealna:) Dzięki temu nawet nie zwróciliśmy uwagi na to, że około 15km trasy było stanowczo nie na szosowe oponki.
We troje (ja, Marysia i El Padre) pojechaliśmy na lajtową przejażdżkę po szosie. Zarówno szosowość i lajtowość były na moją prośbę, bo ostatnio coś mi prawe kolano niedomaga. W trakcie wycieczki współczynnik ulajtowienia wzrósł jeszcze na skutek wymuszonego ulewą postoju w Zgniłym Błocie (kiepska nazwa dla wsi, jeszcze gorsza dla ośrodka rekreacyjnego).
Ociec, Marysia,...
...po raz kolejny Marysia (na wyraźne życzenie tejże),...
...i Kogut Smierci
A tego Rollsa zobaczyliśmy pod sklepem w Grunwaldzie. Pojechał nim kolo w krótkich spodenkach i klapeczkach. Wysiadł, kupił paluszki i browca (albo coś w podobie) i odjechał. Ja tez tak chcę :)
Po drodze był tez taki 2CV na żółtych blachach, ale coś się za ładnie nie chciał zdjąć i nie widać jaki był odpicowany.
Po długiej przerwie wracam na bikestats'a.
W życiu ostanio działo się wiele dużych rzeczy i nie za bardzo była okazja by myśleć o blogu. W związku z tym w 2014r. skasowałem swoje konto, bo i tak na nie nawet nie zaglądałem. Zauważyłem jednak, że brakuje mi tej odrobiny rowerowego ekshibicjonizmu i że bez tego kołaczącego się po głowie zdanka: "Będzie fajny wpis", trudno skłonić się nieraz do wymyślenia ciekawej trasy, do zrobienia podczas wycieczki zdjęcia, czy w ogóle do wyjścia na rower.
Teraz pomału odtwarzam zawartość bloga z zapisanego kiedyś pliku csv (trochę się wpisów przez 8 lat uzbierało) i mam nadzieję, że będę miał tez okazję dodawać nowe wycieczki bo chciałbym bardzo wrócić do rowerowania :)
bendus
